sábado, 28 de junho de 2008

Ironia do destino (mais uma)

Como me sentia só, quis matar o bicho com aguardente e embriaguei a solitária.
Hics!

8 comentários:

melga disse...

Sem comentários! :D

Sun Iou Miou disse...

Pois, melga, hics! Saudinha!

Raposo disse...

Especifica, ¿a augardente era blanca, de herbas ou tostada? ¿o un revoltixo das tres?

Sun Iou Miou disse...

Era tóxica, Raposo, diso non teño dúbida.

Anónimo disse...

Non sei se o metodo pode funcionar, pero debe ser moito máis agradable que o do ovo, a a gulla e o biscoito

Sun Iou Miou disse...

E ese método como é, Couselo? Agachas como se foses pór un ovo, cun biscoito pegado ao cu para atraer a bicha e cando asoma a cabeza, espíchaslle a agulla e tiras por ela para fóra?
Mellor a augardente, sen dúbida ningunha.

condado disse...

O movimento do bicho é sintoma de estar vivos. O que non sabía era que tiñas a solitaria...

Sun Iou Miou disse...

Non a teño eu, Condado, tenme ela a min, que é diferente. Pero, sim, vivas seica estamos ambas... aínda.