Chino chinés ou porco fotóxeno

Parece ser que na China do señor Zhonghua Liu unha luminosa marrá (cocha, quina ou porca, tamén se di) deu a luz dous chiniños (léase bacoriños, leitóns, corrichos, marcotes, ranchos, recos, relos, rellos, zacotes) con luz. Non é que se cruzase nin que a cruzasen cun lucecú, coma moito laverca andará a pensar, porque o pai das criaturas era un macho ordinario —que outro cualificativo se pode aplicar a un porco?—, senón que á devandita lle inxectaran previamente unha proteína procedente de augamares, unha de tantas especies fosforescentes que andan polo mundo.
Coa culminación deste proxecto parece que se demostra que a tecnoloxía para transmitir aos descendentes un xene implantado está madura. Agora o que teñen é que mirar ben que non lles podreza nas mans. O importante é que isto, que pode parecer un experimento baldío, non ten como obxecto que se un porco que foxe dunha granxa (e ben que fai, para que negalo) se nos cruza de noite na estrada o poidamos ver á distancia, frear e evitar tanto o atropelo coma a desfeita no coche, por non pensar en males maiores en todos os implicados, senón, atención, obter unha carne máis nutritiva. Non me cabe dúbida de que quen redactou a noticia comeu parte dela (da noticia, digo, non da carne de porco en cuestión) porque non a considerou salientable ou porque dalgún sitio tiña que eliminar palla, xa que polo camiño, entre a luz e a carne, algo se perdeu, e máis cando se afirma tamén que esa tecnoloxía se poderá aplicar ao ser máis ou menos humano no eido dos transplantes e na resistencia ás enfermidades.
Eu polo pronto véxolle innúmeras aplicacións de orde lúdico-práctico (que sonoridade, mira), por exemplo, no Nadal podería ir todo cristo bendito coas luces incorporadas; e poderiamos nacer (home, nós non, os que veñan atrás) cos pisca-pisca de serie para evitar eses tropezóns embarazosos cando dúas persoas se encontran de fronte e tras senllos abaneóns vacilantes acaban estampándose irremediablemente; tampouco faría falla colocar o chaleco cando temos unha avaría no coche, o que cal se ben redundaría en menores ingresos nas arcas do Tesouro debido ao descenso nas multas, isto, porén, veríase compensado pola baixada do gasto nos fondos da Seguridade Social derivados da ausencia de accidentes provocados pola mala visibilidade...
En fin, a todas luces, o futuro prométese brillante.