segunda-feira, 6 de outubro de 2008

Mañá (in)tensa

Isto cada vez vai a peor ("isto", "o couso", en fin, o que queira que teño dentro do cranio). Pois, hoxe tiña que ir a Cidadeabertaaomar para facer o que os profesionais chaman "unha extracción" e os infladores de palabras "unha analítica", a saber, unha análise (vulgo, unhanalis) de sangue das de toda a vida. Alá erguinme eu á hora de costume (nin queiran saber cal é, que aínda non están as rúas postas), sobrada de tempo, aínda máis que non podía almorzar... Contra as 7:30 decido, con todo o vagar, que vai sendo hora de prepararme, que inda me leva unha hora chegar... E nesas estou cando, polo visto, esperta unha neurona, conecta coa outra, así pin pin pin aos saltiños, xa saben, transmisión neuroquímica... Fogo! Que a cita téñoa para as 8:30!!!! E xa foi un sin vivir. Primeiro pensei en pasarlle unha auga rápido ao o antebrazo que ía levar a picadela. Logo lembreime do conto aquel que non é conto, do cata que foi ao médico porque andaba mal dunha perna e entón o médico pediulle que lle ensinase a outra —para comparar sería— e vai o enfermo todo azorado:

—A outra, doutor?! É que só lavei a mala!

Total que me metín na ducha polo si ou polo non. Enfundei o traxe de moto e saín na brasa. Tirei por Portugal para chegar antes (si, non pregunten, esa explícoa outro día, pero ás veces o camiño máis longo é o máis rápido)... Á porta do hospital hai un amplo aparcadoiro de motos, pero na zona están en obras, co cal, máis da metade tíñano inutilizable. Atopei logo un lugar onde a burra non estorbaba, pero tiven que facer equilibrios (non me paro en explicar, que suei tinta, non sei se chinesa ou de onde) para que non me caese, até que orgullosa que son zafei soíña. Corrín ata o hospital, que nin a quitar os pantalóns de moto parei, chego, ah, ah, ah, ah... entrego os papeis, chámanme, e mentres me furan na vea, cóntolles por que veño tan acelerada ás enfermeiras.

— Muller, por iso, sabes que non facía falla ningunha que foses puntual. Parece mentira en ti.



__________
Aulas de galego:

almorzo = pequeno-almoço
aparcadoiro = parque (*parque = jardim)
espertar = acordar
mala = má
pantalóns = calças

ñ = nh ll = lh ión/án = ão ións = ões áns = ãos an/on = am
os pronomes, quando pospostos, vão colados ao verbo, sem "-"

10 comentários:

Teté disse...

Tinhas hora marcada para fazer a análise???

Esta é difícil de entender, não devido ao galego (gracias pela lição), mas porque aqui basta chegar antes da hora X - suponho que 10h - entrega-se os papeluchos e depois vão chamando as pessoas pela ordem de chegada.

As ruas ainda não estão postas quando te levantas? Se fosse a ti reclamava com o São Pedro, que o pessoal lá do paraíso está a tornar-se relaxado... (`_^)

Jinho!

Sun Iou Miou disse...

Sim, Teté, tinha hora marcada. Antes cá funcionava como tu dizes, mas era um caos, porque a gente chegava e sempre havia filas. Agora chegas na hora, não demoras mais de cinco minutos a entrar e, pronto, não se perde o tempo. E depois pode-se escolher a hora que mais te convir. Acho um sistema óptimo (e olha que tenho de ir cada quatro meses desde há anos -fora imprevistos ou revisões ginecológicas e tal...).

A respeito do das ruas, deixa lá. Nem preciso delas nessas horas, que trabalho na casa, e se um dia precisar, a mota é todo-o-terreno.(`_^)

Anónimo disse...

haaaahaha! que bon!!
iso si que estrés :-D

Sun Iou Miou disse...

É que os que somos puntuais, Kaplan, somos uns estresados da vida. E non aprendemos.

(Aínda ben, xa había tempo que non sentía xente a rir aquí dentro.)

Tá-se bem! disse...

Percebi perfeitamente... :) aparcadoiro no lo sabia pero ahora lo sey ehehehehehe

Porque será que estas coisas de médicos são sempre à segunda.. :( Livraaaa!

Besosss
(está tudo bem!? :))

Sun Iou Miou disse...

É verdade, Tá-se, análises de sangue sempre à segunda, para que as pessoas tenham de passar um fim-de de abstinência.

Beijo analítico!
(Tudo bem está? O sangue não tinha muito mau aspecto, mas não nos deixemos iludir à primeira vista. Hihihi!)

"Aparcadoiro" em galego; "aparcamiento", ou sobretudo parking em espanhol???

Tá-se bem! disse...

Na acredito que os espanhóis digam parking??? estão mudados!? :|

(Nunca te disse que o meu padrinho de baptismo é espanhol?? Ah pois é!)

Sun Iou Miou disse...

Pois, dizem, Tá-se-Bem! (Na verdade, dizem "párkin" Hihihi!, embora alguma vez se ouça "aparcamiento", sobre tudo quando se trata de parques públicos ao ar livre e/ou gratuitos (parking, estou a refletir agora nisto, é curioso, parece mais para os privados em prédios ou subterrâneos).

E, sim, disseste o do teu padrinho espanhol, mas olha que as línguas não se transmitem pelas águas baptismais... Pois. (^_^)

Anónimo disse...

O mellor do Reino Unido é que pra facer análises de sangue non é necesario ir en xexún... :)

(que medicina, meu deus)

Sun Iou Miou disse...

Non me diga iso, Cesare, que me mudo! Teima teñen aquí co xexún, de verdade. (Aquí entre nós fago unha pequena trampa, pero non digo cal. A cuestión é que non suban os niveis de glucosa...) (^_^)