quinta-feira, 3 de dezembro de 2009

Disfuncións incorpóreas (5)

Entrou no cuarto de baño por rutina: é ben complicado desprenderse dos modos de proceder con que nos civilizan os instintos. Así que sentou no váter coma quen cumpre cunha necesidade ineludible mentres matina sobre o enigma esencial da humanidade, de onde vimos e a onde imos, para descubrir, chafado, que acaba de despexar a última parte da incógnita.

—Así que nisto consistía a morte? Que o café non caia ben no estómago, por exemplo, ou sentar a obrar sen gana? Se o sei antes!

4 comentários:

Anónimo disse...

Ben, supoño que aínda é cedo. Pasado algún tempo verá que o café non é que non caia ben no estómago senón que onde cae realmente é no chan, respecto ao wc mellor deixalo. Son os problemas de ser software e non hardware

Sun Iou Miou disse...

E que é caer mal, señor Kaplan, senón non caer onde é debido? `_^
Gustoume o do software, tremendamente soft somos.

Teté disse...

Pois, bem me parecia que os fantasmas tinham rotinas diferentes... ;)

Sun Iou Miou disse...

Este fantasma ainda não é muito consciente de que morreu, Teté, parece-me. Mas lá vai indo. `_^